آموزش ، کنترل و توسعه تکنولوژی دیابت

این نوع دیابت بیشتر وابسته به عوامل محیطی است تا ژنتیکی به طوری که در دوقلوهای همسان که از نظر ژنتیکی کاملاً شبیه هم هستند در صورت ابتلای یکی از آنها به دیابت احتمال ابتلای دیگری تنها ۵۰ درصد است.
عوامل محیطی دخیل در شروع بیماری به قرار زیرند:

مهمترین عامل محیطى بعضى ويروس ها مانند سرخجه هستند،پادتنهایی که توسط سلولهای ایمنی بدن علیه این ویروسها ترشح می شوند در افراد مستعد از نظر ژنتیکی منجر به نابودی(( سلولهای بتا)) در لوزالمعده میگردند. البته گاهی اوقات این ویروسها خود به تنهایی این سلولها را از بین میبرند.
شروع زودهنگام تعذیه تکمیلی در دوران شیرخوارگی مخصوصاً مصرف شیرگاو عامل زمینه ساز دیگری در ابتلای به دیابت نوع ۱ است. دیابت نوع یک در افرادی که در دوران شیرخوارگی از شیر مادر و نه شیر گاو استفاده کرده و زمان شروع تعذیه کمکی آنها در سنین بالاتری بوده است کمتر دیده می شود.
نکته قابل توجه این است که در بیشتر افراد پیشرفت دیابت نوع ۱ از مرحله تخریب سلولهای ترشح کننده انسولین تا مرحله ظهور علائم کند و طی چند سال صورت میگیرد در واقع پادتنهای خودی ضد سلولهای بتا، سالها قبل از تظاهر بیماری در خون افراد مبتلا قابل شناسایی هستند. شناسایی این پادتنها در بستگان درجه اول بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ میتواند به تشخیص زودهنگام این بیماری و پیشگیری از آن کمک کند.