دیابت نوع دو

در این نوع دیابت که قبلاً به آن دیابت غیر وابسته به انسولین می،گفتند یا بدن به دلایل مختلف قادر به ساخت مقادیر کافی انسولین نیست و یا انسولین مترشحه از لوزالمعده نمیتواند وظایف خود را در بدن به خوبی انجام دهد حالت اخیر بیانگر وجود مقاومت نسبت به انسولین در شخص مبتلا میباشد دیابت نوع ۲ بیشتر در سنین بالا بیشتر از ۳۰ سال خود را نشان میدهد و همراه با چاقی است.

این نوع دیابت معمولا در مراحل اولیه با رعایت رژیم غذایی ،مناسب فعالیت منظم ورزشی و کاهش وزن قابل کنترل است ولی در نهایت افراد زیادی نیازمند به دریافت داروهای خوراکی و یا حتی تزریق انسولین برای کنترل دیابت خود میباشند. دیابت نوع ۲ شایعترین شکل دیابت است و حدود ۹۵-۹۰ درصد مبتلایان را تشکیل میدهد.

: در این نوع دیابت نسبت به نوع ۱ استعداد ژنتیکی نقش مهمتری را ایفا میکند به طوری که بروز همزمان دیابت نوع ۲ در دوقلوهای همسان به حدود ۹۰ درصد میرسد در عین حال این نوع دیابت به عوامل محیطی نیز وابسته است. در توضیح این مطلب باید گفت با وجودی که سابقه خانوادگی دیابت نوع ۲ یکی از مهمترین عوامل خطر برای ابتلا به دیابت در افراد جامعه است این عامل بیشتر در افرادی مؤثر میباشد که شیوه زندگی خاصی دارند.
افرادی که چربی زیاد و میوه و سبزیجات کمی مصرف میکنند و فعالیت بدنی کمی دارند (شیوه زندگی غربی) بیشتر در معرض ابتلا به دبایت نوع ۲ هستند. در مقابل در کشورهایی که هنوز صنعتی نشدهاند شیوع دیابت در حد پایین تری قرار دارد..

چاقی نیز یکی از مهمترین عوامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع ۲ میباشد و بیشتر در افراد جوان و نیز افرادی که به مدت طولانی چاق بوده اند خطر ساز است به طوری که در حال حاضر با افزایش شیوع اضافه وزن و چاقی در افراد نوجوان و جوان شیوع دیابت نوع ۲ نیز در این گروههای سنی افزایش پیدا کرده است.

بطور کلی عوامل خطر در دیابت نوع ۲ به قرار زیرند:

 -اضافه وزن و چاقی، سابقه دیابت در بستگان درجه یک( پدر و مادر یا خواهر و برادر)، سابقه دیابت حاملگی، فشار خون بالا، چربی خون بالا و سابقه قند خون ناشتای بالاتر از حد طبیعی یعنی بین ۱۲۶-۱۱۰ میلیگرم در دسی لیتر. 

کسانی که در معرض خطر ابتلای به دیابت قرار دارند در صورتی که دیابت آنها به موقع تشخیص داده نشود احتمال بروز عوارض بلند مدت دیابت در آنها مخصوصاً حملههای قلبی و افزایش فشار و چربی خون بیشتر خواهد شد.

آمار نشان میدهند در حال حاضر به تعداد نیمی از مبتلایان به دیابت نوع ۲ افرادی در جامعه وجود دارند که دیابت آنها تشخیص داده نشده است. از آنجایی که در این افراد دیابت هیچ علامت ظاهری مشخصی ندارد فرد مبتلا تا چندین سال از وجود دیابت خود اطلاع ندارد و تنها پس از بروز عوارض بلند مدت دیابت مثل آسیب شبکیه چشم و یا کلیه ها پی به وجود آن میبرد طبق آمار موجود نزدیک به ۵۰ درصد از کسانی که به تازگی تشخیص دیابت در مورد آنها داده شده است دچار حداقل یکی از عوارض دیابت میباشند.

بنابراین به منظور کم کردن هزینه‌های هنگفت درمان عوارض بلند مدت دیابت باید بیماریابی در تمام افرادی که احتمال ابتلای دیابت در آنها بالاست( افراد در معرض خطر) به عنوان یک استراتژی ملی تلقی شود

طبق آخرین توصیه ها تمامی افراد بالای 45سال باید تحت آزمایش قند خون ناشتا قرار بگیرند و از نظر احتمال ابتلای به دیابت(قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی گرم)بررسی شوند.در صورذت طبیعی بودن این آزمایش(قند خون کمتر از 110) میتوان آن را ۳ سال بعد تکرار کرد.

 افرادی حداقل یکی از عوامل خطر گفته شده در مورد احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را داشته باشند باید در سنین پایین تر و نیز با تعداد دفعات بیشتر (مثلاً سالی یکبار) تحت آزمایش قند خون ناشتا قرار بگیرند.